Een lummeldagje

Vanmorgen was het buiten minder mooi als de voorgaande dagen dus we besloten om Jen wat te ontlasten door boodschappen te doen etc. Eenmaal in de auto bleek de accu leeg dus we moesten nieuwe plannen maken. Terwijl ik nog even ging kijken of ik het autostoeltje dat Jen hier heeft beter kon bevestigen, want hij is dan wel super luxe (met twee bekerhouders, armleuningen en duizenden vakjes – echt iets voor mijn moeder), het slingert door de auto omdat de bevestigingsonderdelen ontbreken. Sjoerd liep met Marieke naar de speeltuin hier 20 stappen vandaan en kwam mij trots halen omdat Marieke zelf de glijbaan op kon klimmen. Niet veel later konden wij een moeie meid in bed leggen en besloten wij een van de vele vele vele dvd’s die hier liggen te bekijken. Onze familie kan beamen dat Sjoerd en ik over een grote dvd collectie beschikken, maar dat stelt weinig voor met wat hier ligt. Halverwege de film liep ik Rachel van het treinstation tegemoet. Jeeeh. Zo fijn dat zij er nu ook is. Jen en Frank ook helemaal blij. Marieke was inmiddels ook weer bij de mensen en we gingen met zijn vieren alsnog naar de supermarkt voor groenten en kroepoek (prawn crackers) voor Sjoerd. Dat laatste is niet makkelijk te vinden. Sjoerd kreeg een zak bevroren garnalen in de delishop. Dus hij zal moeten afkicken. Maar de Nederlandse appelmoes is hier wel goed vertegenwoordigd dus hij kan hier wel overleven lijkt.

Tegenover de supermarkt is een joekel van een park met een leuke speeltuin en verder ook nog cricketspeelveld en weet ik veel wat. Rachel nam ons mee naar een vijver in het park. Geen druppel water te bekennen. Tja. Thuis aangekomen ging Rachel met Marieke spelen, Sjoerd de fietsen schoonmaken, want hij is er volgens mij van alles mee van plan. Frank was thuis gekomen en mocht meteen de kapotte auto startend zien te krijgen en Jen was aan het eten begonnen. Het is best vreemd om zo toch wel op elkaars lip te zitten maar vooralsnog zijn er geen irritaties (of ze vallen mij in ieder geval niet op) en genieten we allemaal van elkaars aanwezigheid. Het is echt heel gezellig en maar voor deze blog dus redelijk sensatieloos haha. Ja je struikelt nog wel eens over onze spulletjes. Zoals die slippers van Marieke, mega klein, maar ze loopt er of op of laat ze door het huis slingeren en als je erover valt kunnen ze toch veel schade aanrichten. Vooral Rachel moest even wennen aan de speeltjes op de grond. Nadat we gegeten hadden en Marieke weer op bed lag (gaat ook super goed met dat campingbedje) en Jen weer naar haar werk was gegaan – er stond haar een 11 uurs shift te wachten ivm het terugzetten van de klok – speelden Frank, Sjoerd, Rachel en ik een spel waar we met een dvd films, acteurs en karakters moesten raden. Super leuk, maar ik had echt verwacht dat we (met al onze dvd’s) allemaal veel beter in zou zijn. Misschien zit ik met mijn gedachtes ergens anders: Rachel komt in mei weer terug naar Melbourne en zij gaat vanuit Darwin (helemaal in het noorden van Australie) naar huis rijden. Een hele gave roadtrip. Maar er is slechts plek voor een. Ik zit heel erg te twijfelen, want het lijkt me super leuk om dit met mijn nichtje te doen en het is natuurlijk wel de ultieme Australie belevenis. Maar ik voel me ook schuldig naar Sjoerd als ik wel ga omdat hij dit ook leuk zou vinden. En Marieke is nog nooit een dag zonder mij geweest. En gaat het niet ten koste van mijn borstvoeding waar ik in Bali en het vliegtuig nog een beroep op wil doen? Allemaal vraagstukken die door mijn hoofd rondzweven. Ik ga er maar eens een nachtje over slapen.